Met Gala เป็นงานระดมทุนประจำปีสำหรับสถาบันเครื่องแต่งกายของพิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน ซึ่งแฟชั่นและคนดังมักจะปะทะกัน มันมักจะสร้างความตื่นตาอยู่เสมอ และธีมของปีนี้ “Camp: Notes on Fashion” ก็สร้างการถกเถียงมากมาย คำถามทั่วไปที่แฟชั่นนิสต้าและนักวิจารณ์วัฒนธรรมถามเกี่ยวกับเสื้อผ้าแต่ละชุดก็คือ “…แต่มันคือค่ายใช่ไหม” บทวิจารณ์เชิงวิเคราะห์ที่มากเกินไปและจริงจังเกินไปเกี่ยวกับความรู้สึกที่ควรล้อเลียนสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจ
แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเมื่อพิจารณาว่าแนวคิดของค่ายมีวิวัฒนาการอย่างไร
ในปี 1964 ผู้ เขียนSusan Sontag เขียนบางทีเรียงความที่มีอิทธิพลมากที่สุดของเธอNotes on Camp มันเป็นหนึ่งในความพยายามครั้งแรกที่พยายามตรึงคุณภาพและพารามิเตอร์ของค่าย ชัดเจนว่าทำไมเธอถึงเลือกที่จะเขียนบันทึกแทนที่จะเขียนเรียงความอย่างเป็นทางการ เนื่องจากค่ายเป็นประสาทสัมผัสหรือวิธีรับรู้โลกจึงค่อนข้างยากในการปฏิบัติอย่างเป็นระบบ ในความเป็นจริง Sontag จะบอกว่ามันมักจะท้าทายแนวคิดของการจัดระบบ
สำหรับ Sontag แคมป์คือ “ความรักของสิ่งที่เกินจริง การ ‘ปิด’ ของสิ่งที่เป็นอยู่ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เป็นอยู่” และแม้ว่าจะไม่ได้เป็นเพียงภาพที่มองเห็นได้ แต่ก็มักจะแสดงออกมาในรูปแบบของการตกแต่งที่มองเห็นได้ สถาปัตยกรรม โรงภาพยนตร์ และแฟชั่น
บางแง่มุมของอาร์ตนูโว, การ์ตูน Flash Gordon เก่าๆ, เสื้อผ้าผู้หญิงในช่วงปี 1920 เช่น งูเหลือมขนนกและเสื้อผ้าที่มีขอบ, สำรับคนดังและ “พี่สาว” เช่น Oscar Wilde และ Paul Lynde, การแสดง “เกินจริง” ของนักแสดงฮอลลีวูดคลาสสิก เช่น Bette Davis และ Judy พวงมาลัยและอื่น ๆ กุญแจสู่ค่ายคือความรู้สึกเสน่หา สไตล์เหนือเนื้อหา แต่สิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือวิธีที่เรามองสิ่งเหล่านั้น วิธีที่เราชื่นชมความรัก
พลาดจุด
ชุดกาวน์และเครื่องแต่งกายจำนวนมากในงาน Met Gala ปีนี้พยายามดึงเอาแก่นแท้ของแคมป์ และพยายามทำอย่างนั้นโดยพลาดจุดประสงค์ของแคมป์ไปโดยสิ้นเชิง Jared Leto ถือศีรษะจำลองของตัวเอง แปลกและแปลก? อาจจะ. แต่ไม่มีที่ไหนใกล้ค่าย
Garland และ Ziegfield Follies ซึ่งออกแบบโดย Oscar de la Renta แม้ว่าจะได้รับแรงบันดาลใจจากบุคคลในแคมป์ แต่เครื่องแต่งกายของที่นี่ไม่ใช่แคมป์ แต่เป็นบุคคลที่สวมใส่ ดิออนเป็นไอคอนค่ายร่วมสมัย และเธอจะเป็นค่ายโดยไม่คำนึงว่าเธอสวมชุดอะไร นี่เป็นเพราะภาพลักษณ์คนดังของเธอมาจากเพลงที่แสดงอารมณ์มากเกินไปและวิธีที่เธอแสดง บุคลิกที่ดูตลกของเธอ
และอารมณ์ที่เพิ่มสูงขึ้นจากข้อความสาธารณะบางส่วนของเธอ
ผู้คนที่ชื่นชม Celine Dion ต่างชื่นชอบเธออย่างน่าขัน โดยพบว่าสไตล์ของบุคลิกสาธารณะของเธอนั้นให้ความบันเทิงอย่างเต็มที่ ผู้ชื่นชมดังกล่าวอาจจะชอบความจริงที่ว่าในตอนแรกเธอคิดว่าธีมสำหรับงานกาล่าปีนี้คือ “การตั้งแคมป์” ในธรรมชาติ. อวยพรเธอ
แขกรับเชิญคนอื่นๆ เช่น Billy Porter เข้าถึงความรู้สึกของค่ายได้แม่นยำมากขึ้นโดยผสมผสานการแสดงเอิกเกริกและการแสดงที่อุกอาจเข้ากับผู้เข้าร่วม
พนักงานยกกระเป๋ามาแต่งตัวเหมือนเทพธิดาอียิปต์ ถูกหามโดยชายไม่มีสามีหกคนบนแคร่หาม แม้ว่าสิ่งนี้จะเพิ่มปรากฏการณ์บางอย่าง แต่ก็เหมือนกับการปรากฏตัวของแขกคนอื่นๆ ทุกๆ คน นั่นคือการออกแบบและการซักซ้อมที่เกิดขึ้น
การมาถึงของ Billy Porter ที่งาน Met Gala เป็นการแสดงที่หรูหรา Andres Otero/Wenn.com/AAP
สำหรับ Sontag และนักคิดหลายคนที่ตามหลังเธอมา มีสองวิธีในการ “ทำ” ค่าย หนึ่งคือ “ค่ายไร้เดียงสา” และอีกอันคือ “ค่ายมีสติ” ค่ายไร้เดียงสาเป็นค่ายประเภท Judy Garland การ์แลนด์ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นเกย์ไอคอน แต่เธอกลายเป็นหนึ่งเพราะการแสดงที่เอาจริงเอาจังของเธอ เชิญชวนให้ชาวเควียร์ส่วนใหญ่มองว่าเธอเป็นตัวละครในค่าย
เกย์ชื่นชมการแสดงของเธอเป็นพิเศษ ในลักษณะเดียวกับที่แดร็กควีนชื่นชมในชุมชนเกย์ พวกเขาไม่ได้ชื่นชมว่าพวกเขาแสดงได้ดีเพียงใด แต่พวกเขาแสดงได้มากแค่ไหน พวกเขาทุ่มเทให้กับการร้องและการเต้นแบบลิปซิงก์มากเพียงใด
อ่านเพิ่มเติม: เหตุใดรองเท้าสีแดงของโดโรธีจึงสมควรได้รับสถานะเป็นเกย์ไอคอน แม้ในช่วงเวลาที่เปลี่ยนไป
Gentlemen Prefer Blondes เวอร์ชันโอเวอร์ไซส์ถูกถอดออกและด้านล่างเป็นชุดสีดำที่ดูโฉบเฉี่ยวยิ่งขึ้น ตามมาด้วยการเปิดเผยชุดสีชมพูที่ได้สัดส่วนสมจริงยิ่งขึ้นอีกชุดหนึ่ง กาก้ารอบรู้ในความงามของวัฒนธรรมแปลกและป็อป และมีการเล่าเรื่องที่สนุกที่นี่
เปรียบเทียบสิ่งนี้กับเครื่องแต่งกายที่ค่อนข้างเรียบง่ายแต่มีประสิทธิภาพของแอมเบอร์ วัลเลตตา: เธอดูเหมือนเธอสวมลูฟาสีเขียวขนาดยักษ์ และในภาพถ่ายส่วนใหญ่ดูเหมือนว่าจะจริงจังกับตนเองมากเกินไป นั่นคือประเภทของค่าย Sontag อาจเพลิดเพลิน
ค่ายที่ดีที่สุดคือค่ายที่ไม่รู้ว่าเป็นค่าย ซึ่งเป็นอีกวิธีหนึ่งในการบอกว่าคุณไม่สามารถออกแบบและสวมใส่ความรู้สึกของค่ายได้
